Een jaar geleden post ik deze bovenstaande quote op Instagram. Ik mediteer (af en toe) met behulp van de app Meditopia op aanraden van een vriendin. In deze app krijg je elke dag een inspirerende quote voor je kiezen. Ik ga door een enorm kloterige periode en merk dat deze quotes best behulpzaam zijn. Tegenwoordig moet ik meestal een beetje braken als ik ze lees. Het kan verkeren.
Maar goed, december 2020. M’n relatie met m’n ex is net een paar maanden geleden op een niet zo’n fijne manier geëindigd en ik twijfel aan alles. Vooral aan mezelf. Aan m’n mensenkennis. Aan m’n gevoelens. Aan m’n alles. Ook op mijn werk zit ik niet lekker in m’n vel. De tweede helft van 2020 is niet echt denderend te noemen, en het is toch al niet fantastisch als gevolg van je-weet-wel-welk-virus.
Kort samengevat – ik wil niet te lang bij deze periode blijven hangen – gaat het eerste halfjaar van 2021 gewoon vrolijk zo door: psycholoog, diagnose ADHD, therapie, medicatie uitvogelen, voor 20% ziek gemeld, rouw. Ik heb het idee dat het grijze laagje dat ik bij alles wat ik doe en voel opmerk, nooit meer verdwijnt. En het zijn geen vijftig tinten grijs, nee het is een heel saai, eentonig grijs.
En opeens, ergens in november van dit jaar, besef ik dat het enige grijs dat ik nog zie de lucht buiten is. Ook best deprimerend trouwens (is het al lente?). Ik heb geen idee wanneer en hoe het precies gebeurd is, maar m’n hoofd is opgeklaard. Ik voel me sterk en vrij. Alsof de mogelijkheden oneindig zijn. Een heerlijk gevoel! Wat heb ik dit gemist.
Ik kijk enorm uit naar 2022. Het jaar waarin ik mijn eigen Tiny House (mede) ga ontwerpen en ga verhuizen. Waarin ik mezelf fysiek uitdaag en 100 kilometer aan één stuk ga lopen. Waarin ik hopelijk weer eens bergen in Zuid-Europa van dichtbij ga bekijken. En natuurlijk een jaar waarin ik weer mooie momenten ga beleven met bestaande en nieuwe vrienden.
Voor iedereen die nu door een moeilijke tijd gaat en te horen krijgt dat het wel weer goedkomt, leen ik de woorden van een vriend van me. Hij appte me dit vorig jaar op mijn verjaardag en sprak uit eigen ervaring. Het heeft mij zo geholpen. Geen belofte dat het goedkomt, maar een mooie wens:
In die tijd zeiden velen tegen me: ‘het komt goed, je komt hier sterker uit, het gaat je veel brengen…’ Dat zal wel, dacht ik toen, maar nu is het ruk tot de derde macht. Daarom ga ik dat ook niet nu tegen je zeggen [mag ik je dat wel denken en je toewensen?]. Mijn wens voor jou is, dat je jezelf de ruimte geeft voor rouw/afscheid en vanuit daar weer verder gaat. En ziet waar je dat gaat brengen. Je neemt daarin jezelf mee, een betere hulp kun je je niet wensen.
Veel liefs voor 2022!
